Ferrari Enzo
| Ferrari Enzo | |
 | |
| Deseño | Ken Okuyama - Pininfarina |
| Produción | 2002 - 2004 |
| Montaxe | Maranello Italia |
| Configuración | |
| Tipo | Superdeportivo |
| Carrozaría | Berlinetta |
| Dimensións | |
| Peso | 1365 kg |
| Características técnicas | |
| Motor | 6.0 L V12 |
| Modelos relacionados | |
| Relacionado | Ferrari FXX |
| Antecesor | F50 |
| Sucesor | FXX |
O Enzo Ferrari é unha berlinetta con motor central V12 que leva o nome do fundador da compañía, Enzo Ferrari. Foi construído en 2002 usando a tecnoloxía dun Fórmula Un, cunha carrozaría de fibra de carbono, transmisión de cambio electro hidráulico estilo F1, fibra de carbono reforzada con carburo de silicio (C / SiC) e disco de freos de cerámica. Tamén se utilizan tecnoloxías non permitidas en F1, como a aerodinámica activa e o control de tracción. Cun downforce de 7600N alcanza os 300 km/h. O alerón traseiro é accionado por ordenador para manter a carga aerodinámica. [Cómpre referencia]
O Enzo V12 foi o primeiro dunha nova xeración de Ferrari. Baséase no Quattroporte V8 da súa compañía irmá Maserati. Este deseño substituíu as antigas bases V12 e V8 utilizadas na maioría dos Ferraris contemporáneos. En 2005, o F430 foi o segundo Ferrari de obter unha versión deste novo motor.
Produción
[editar | editar a fonte]O Enzo, foi presentado para conmemorar o primeiro título de Ferrari na fórmula 1 deste novo milenio.
O Enzo foi deseñado por Ken Okuyama, o xaponés foi o ex deseñador xefe de Pininfarina, foi inicialmente presentado no Salón do automóbil de París de 2002 cunha produción limitada de 349 unidades e un prezo de 659.330 dólares nos Estados Unidos. A compañía enviou invitacións aos seus clientes, en concreto, os que compraran previamente o F40 e o F50. Os 349 coches foron vendidos deste xeito antes de que comezase a produción. Posteriormente, logo de numerosas peticións, Ferrari decidiu construír 50 Enzos máis, elevando o total a 399. Antes de ser presentado no Salón do automóbil de París, o Enzo (que se utilizou no salón) foi trasladado desde Italia a California para ser filmado en Os anxos de Charlie: Ao límite. Foi conducido nunha praia pola actriz Demi Moore. Logo de completada a filmación, o Enzo foi trasladado a Francia para estar no Salón do Automóbil..[1] Os Enzos figuran como construídos no ano 2003. En 2004, foi construído un Enzo Ferrari, o número 400, e doado ao Vaticano para caridade, foi vendido nunha poxa en Sotheby por 1´1 $ millóns..[2][3]
O Ferrari Enzo cotizan habitualmente por encima do 1 000 000 $ nas poxas [4]
Especificacións
[editar | editar a fonte] | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2015.) |
O seu motor de gasolina é un V12 central traseiro de 5998 cc de cilindrada que desenvolve unha potencia máxima de 660 CV a 7800 rpm, o que lle permite acelerar de 0 a 100 km/h en 3´3, de 0 a 160 km/h en 6´6 e de 0 a 300 en 26´1 segundos e alcanzar os 350 km/h de velocidade máxima, aínda que nunhas probas este magnífico superdeportivo chegou a alcanzar a velocidade de 366 km/h.www.automotriz.net Malia contar con 1´2 L máis que o motor do Ferrari F50, a marca logrou reducir o seu tamaño e ademais baixar o peso nun 30%. Por encima das 3000 rpm ofrece o 79% do par máximo, que é de 67 kgm. Ademais dispón de distribución e admisión variable, este último cun mecanismo electro hidráulico.
O motor ten un rendemento superior aos 110 CV/L, pero o que realmente fai ao auto mecanicamente unha marabilla é a caixa de cambios de seis marchas e embrague dun disco. Dispón de controis electro hidráulicos, que no mellor dos casos fan cambios de marcha en 0´150 segundos. Aínda hoxe, eses tempos son dignos de caixas de competición. Co Enzo, o pilotaxe deportivo está asegurado, e niso moito ten que ver esta caixa con levas trala dirección, que teñen a particularidade de non virar co volante, aínda que ao ser moi grandes non supoñen un inconveniente. A transmisión ten dúas modalidades: "Race" e "Sport". A diferenza fundamental é a velocidade con que actúan no paso das marchas. Ademais no modo "Race" pódese accionar a función de saída para obter aceleracións aínda máis sobresalientes.
Debido á utilización de fibra de carbono e aluminio en moitos dos compoñentes, o Enzo pesa apenas 1.355 kg. Isto fai que o Enzo sexa un dos automóbiles con mellor relación peso/potencia (2´06 kg/CV), o factor máis importante para conseguir boas aceleracións.
Michael Schumacher estivo involucrado no desenvolvemento e a posta a punto. O deseño frontal está inspirado nun monopraza de F1, coa frecha central a modo de nariz. Deseñado por Ken Okuyama para Pininfarina, conta cun sistema de aleróns móbiles con apoio aerodinámico variable e, por primeira vez nun modelo da marca, freos de carbono asinados por Brembo.
Táboa de especificacións
[editar | editar a fonte]| Cilindrada | 5.998 centímetros cúbicos/6 litros |
| Cilindros/Válvulas | 12 en V a 65°, 48 válvulas (4 válvulas por cilindro) |
| Alimentación | Bosch Motronic ME7 de Inxección Secuencial Electrónica |
| Caixa | Secuencial F1 manual 6 velocidades |
| Suspensións | Paralelogramo deformable con dobre triángulo |
| Freos | Discos Ventilados de fibra de carbono con ABS e ESP |
| Pneumáticos | 245/35 x 19" - 345/35 x 19" |
| Tanque | 110 L |
| Peso | 1355 kg |
| Velocidade máxima | 350 km/h |
| 0–100 km/h | 3´31 s |
| Consumo | 5 km/l en cidade e 7´7 km/l en estrada |
| Potencia máxima | 651 hp/7.800 rpm, par máximo: 657 Nm a 5.500 rpm |
| Réxime máximo | 8.200 rpm |
| Prezo base | $652.890[5] |
| Seguridade | Controis de tracción e estabilidade F1-Track (cinco niveis de funcionamento), dous airbags frontais adaptativos e dous laterais de cabeza; sistema de control de presión e temperatura de pneumáticos. |
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]En 2004, a revista estadounidense Sports Car International nomeou ó Enzo Ferrari como o terceiro na súa lista de Clasificación de coches deportivos da década de 2000. A revista estadounidense Motor Trend Classic nomeou o Enzo como o número catro na súa lista dos dez "Grandes Ferraris de todos os tempos".
Con todo, o Enzo foi descrito como un dos "cincuenta coches máis feos dos últimos 50 anos", por Bloomberg Businessweek citando as súas curvas e ángulos superfluos como demasiado rechamantes, sobre todo o capó en forma de V, portas, e o parabrisas con bulbo [6]
Automóbiles baseados no Enzo Ferrari
[editar | editar a fonte]Ferrari FXX
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Ferrari FXX.
Como resultado do Enzo, Ferrari decidiu utilizar algunhas das tecnoloxías desenvolvidas para el nun programa a pequena escala para obter máis información dalgúns clientes para o seu uso no deseño de automóbiles do futuro, así como no seu programa de carreiras. A base deste programa é o Ferrari FXX. Inspírase no deseño do Enzo cunha moi afinada versión do motor de 6´3 litros do Enzo sacando aproximadamente 800 PS. A caixa de cambios é nova, así como os pneumáticos (a medida, deseñados para este coche por Bridgestone) e os freos (desenvolvidos por Brembo). Ademais, o coche está equipado con amplos sistemas de rexistro de datos e telemetría para permitir a Ferrari rexistrar o comportamento do coche. Esta información é utilizada por Ferrari para desenvolver os seus coches deportivos no futuro.
Do mesmo xeito que o Enzo, o coche foi vendido soamente aos clientes existentes especialmente seleccionados por Ferrari. O prezo inicial era de 1´3 € millóns. A diferenza do Enzo, os clientes non poden facerse cargo dos seus propios coches. Mantéñense en Ferrari e están dispoñibles para o uso do cliente en distintos circuítos e tamén en sesións en pistas privadas organizadas por Ferrari. O coche non se espera que sexa legal nas rúas ou adecuado para o seu uso en estrada.
O programa Ferrari FXX continuará ata 2008/2009 co Ferrari FXX Evoluzione. O coche vai seguir mellorando con kits de evolución, continuamente axustaranse detalles para crear máis potencia, cambiar engrenaxes, e eliminar resistencias. O motor V12 de 6.262 cc empuxara 860 PS a 9500 rpm. A caixa de cambios cambiara para que o tempo de cambio redúzase a 60 milisegundos por quenda, unha redución de 20 milisegundos. O coche tamén sufrirá cambios aerodinámicos e melloras no sistema de control de tracción. A súa velocidade máxima é de 365 km/h..[7]
Ferrari P4 / 5 por Pininfarina
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Ferrari P4/5.
Pininfarina quería facer un automóbil superdeportivo especial baseado no Enzo e buscou un patrocinador. Logo de sondar aos seus clientes, o coleccionista americano de Ferraris James Glickenhaus accedeu finalmente a apoiar o proxecto do coche, como unha homenaxe moderna aos grandes deportivos e coches de carreiras de Ferrari como o 330 P3/4, 512 S, 312 P, e 333 SP. O coche foi alcumado como Ferrari P4/5 por Pininfarina,[8] conserva o tren de transmisión do Enzo e o número de identificación do vehículo.[9] O coche foi presentado no Pebble Beach Concours d'Elegance de 2006 e apareceu na edición de setembro de Car & Driver. Logo da súa presentación en Pebble Beach, o P4/5 regresou a Europa para realizar probas de velocidade, presentacións de prensa, e unha aparición no Salón do automóbil de París en setembro.
Ao ver o P 4/5, Luca di Montezemolo considerou que o coche merecía ser oficialmente bautizado como un Ferrari e xunto con Andrea Pininfarina e James Glickenhaus acordou que o seu nome oficial sería "Ferrari P4/5 by Pininfarina". Ted West escribiu un artigo en Car & Driver de como chegou a ser: "A Besta de Turín".
Maserati MC12
[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Maserati MC12.
O Maserati MC12 é un bipraza de motor central derivado do deportivo Enzo Ferrari desenvolvido por Maserati baixo o control de Ferrari. Foi desenvolvido especificamente para ser homologado para competición no FIA GT Championship, requiría un mínimo de 25 versións de estrada producidas antes, para que se lle permitira competir. Maserati construíu 50 unidades, todas as cales foron prevendidas aos clientes seleccionados. Unha variación adicional, o MC12 Corsa é un coche similar ó Ferrari FXX.
O Maserati MC12 ten o mesmo motor, chasis e caixa de cambios do Enzo, pero o único compoñente visible externamente desde o Enzo é o parabrisas.[10][11] O MC12 é máis lento de aceleración (0–100 km/h en 3´8 s) e alcanza unha velocidade inferior 330 km/h e menor coeficiente de resistencia (debido ao agudo nariz e curvas máis suaves) que o Enzo debido á optimización do motor.[12] Con todo o MC12 rodou máis rápido en circuíto que o Enzo, concretamente no programa de automóbiles do Reino Unido Top Gear, e no Nordschleife de Nurburgring (cunha fría temperatura exterior). Pero, isto podería atribuírse aos pneumáticos Pirelli PZero do MC12 Corsa que teñen máis agarre que os Bridgestone do Enzo.[13]
Maserati Birdcage 75a
[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Maserati Birdcage 75a.
O Maserati Birdcage 75 é un prototipo creado polo fabricante de automóbiles Maserati e deseñado por Pininfarina. Foi presentado por primeira vez no Salón do automóbil de Xenebra de 2005. Inspírase no Maserati Tipo Birdcages de 1960 e fíxose como unha celebración do 75 aniversario de Pininfarina.[14] É unha evolución do Enzo MC12.
Maserati MC12 Corsa
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Maserati MC12 Corsa.
O Maserati MC12 Corsa é unha variante do MC12 destinado a uso en circuítos. A diferenza da versión de carreiras do MC12, do que foi producida unha versión legal de rúa con fins de homologación, o MC12 Corsa está deseñado para uso privado, aínda que restrinxido aos circuítos, xa que as modificacións do Corsa son ilegais para conducir na estrada.
O Corsa foi desenvolvido directamente do MC12 GT1, que gañou en 2005 a Copa FIA GT de fabricantes.[15] O coche foi presentado a mediados de 2006, "en resposta á demanda dos clientes para posuír o coche de carreiras MC12 e alimentado polo crecemento en días de circuíto, onde os propietarios poden pilotar os seus coches a altas velocidades na seguridade dunha pista de carreiras", como di Edward Butler, Director Xeral de Maserati en Australia e Nova Zelandia.[15][16] Dun xeito similar ó Ferrari FXX, aínda que os propietarios son particulares, Maserati é responsable do almacenamento, mantemento e conservación dos coches, e só son pilotados en circuítos os días organizados pola marca. A diferenza do FXX, os Corsas non se utilizan para a investigación e desenvolvemento, utilízanse só para entretenimiento.[17] Só un MC12 Corsa foi modificado polo seu propietario para que fose legal conducilo por estrada.[15]
Só doce MC12 Corsa foron vendidos a clientes seleccionados, cada un dos cales pagou 1 millón de euros polo privilexio. Outros tres vehículos foron producidos con fins de proba e publicidade.[16][18] O Corsa comparte o seu motor co MC12 GT1, o motor produce 755 PS a 8000 rpm, 122 PS máis que o MC12 orixinal..[19] O MC12 Corsa comparte o morro chato co GT1, que era un requisito para a entrada nas American Le Mans Series. O coche estaba dispoñible nunha soa cor estándar, chamada "Vitoria Blue", aínda que a pintura do coche pode ser personalizada a pedido. O MC12 Corsa posúe freos de carreiras de aceiro/carbono, pero non está equipado cun Sistema antibloqueo de rodas.
Ferrari Millechili
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Ferrari Millechili.
Millechili, é o nome en clave dun coche deportivo que fabricara Ferrari. Será unha versión lixeira do Enzo Ferrari que tomara prestadas características dos automóbiles de carreiras de Fórmula Un, usara a estrutura de aluminio do F430 cunha distancia entre eixes de 2.650 mm. O motor V10 superará 600 CV. A produción de ao redor de 300 coches foi programada para o 2010, cun prezo base de ao redor de 500.000 dólares dos Estados Unidos[20]
O Millechili desenvólvese en colaboración coa Universidade de Módena e Reggio Emilia, Facultade de Enxeñaría Mecánica. Millechili Lab é un proxecto transversal no que os estudantes están traballando no deseño de coches de pouco peso.
Ferrari FXX Evoluzione
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Ferrari FXX Evoluzione.
O programa Ferrari FXX continuaría ata 2009. O coche seguirá sendo mellorado co kit Evolution, que continuamente axustara detalles para crear máis potencia, cambiar engrenaxes, e reducir a resistencia aerodinámica. O motor V12 xerará 860 PS a 9500 rpm, o que aumenta a velocidade máxima a 387 km/h, e a aceleración de 0–100 km/h será de 2´5 segundos.[21] Haberá na caixa de cambios para que o tempo de cambio redúzase a 60 milisegundos por quenda, unha redución de 40 milisegundos. O coche tamén sufrirá cambios aerodinámicos e melloras no sistema de control de tracción.[22] O programa FXX tamén deu lugar ó programa 599XX a finais de 2009. O 599XX, unha versión de carreiras da 599 GTB, toma a tecnoloxía que se desenvolveu desde o FXX. O 599XX é máis rápido que o Enzo e é capaz de percorrer o circuíto de Fiorano 1´2 segundos máis rápido que o Enzo. Edo Competition transformou un stock de Ferrari Enzo nuns FXX Evoluzione no 2012 para un cliente en Calgary.[23]
| Tipo | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | ||
| FR/FMR/4WD | Luxury Cupé | 250GT | 330GT | 365GT | 365GTC/4 | GT4 2+2 | 400 | 400i | 412 | 456 | 456 M | 612 | FF | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gran Turismo | California | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Super Gran Turismo | 250 | 275 | 365 GTB/4 Daytona | 550 Maranello | 575M | 599 GTB Fiorano | F12berlinetta | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| America | 330 | 365 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| V12 Superdeportivo | 250 GTO | 599 GTO | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| RMR | V8 / V6 | Dino 206 | Dino 246 GT | 308GTB | 308i | 308 QV | 328 | 348 | 360 | 458 Italia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 246 GTS | 308 GTS | 208 | 208 Turbo | GTB/GTS Turbo | F355 | F430 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2+2 | Dino GT4 | Mondial 8 | Mondial QV | 3.2 Mondial | Mondial t | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 12 en liña | 365BB | 512 BB | 512 BBi | Testarossa | 512TR | F512M | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Superdeportivo | 250 LM | 288 GTO | F40 | F50 | Enzo | LaFerrari | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ According to Charlie's Angels: Full Throttle director McG. Charlie's Angels: Full Throttle DVD, special feature.
- ↑ Ahlgrim. "Ferrari donates proceeds of 400th Enzo to Pope". Autoblog.com. Consultado o 2005-12-08.
- ↑ Ahlgrim. "$1M Ferrari Enzo donated to St. Jude Children’s Research Hospital". luxurylaunches.com. Consultado o 2006-09-14.
- ↑ Ahlgrim, Steve. "2005 Enzo Ferrari". Deportes Mercado Vehiculos. Arquivado dende o orixinal o 03/03/2007. Consultado o 04/03/2007.
- ↑ "Univision.com, Ferrari Enzo Ferrari 2004". Arquivado dende o orixinal o 31 de marzo de 2008. Consultado o 13 de abril de 2013.
- ↑ "Cincuenta Ugliest Coches dos últimos 50 anos:. Chevrolet Avalanche - BusinessWeek". Images.businessweek.com. Arquivado dende o orixinal o 13/01/2015. Consultado o 09/02/2012.
- ↑ "Ferrari FXX Development". Carautoportal.com. Arquivado dende o orixinal o 22 de outubro de 2012. Consultado o 2012-09-02.
- ↑ "Ferrari 612 P4/5". Autoexpress.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 11 de agosto de 2006. Consultado o August 11, 2006.
- ↑ "Ferrari P 4/5 by Pininfarina and James Glickenhaus". FerrariP45.com. Arquivado dende o orixinal o 01 de setembro de 2006. Consultado o August 1, 2006.
- ↑ "World Car Fans test drive MC12". World Car Fans. Consultado o 2006-09-28.
- ↑ "Motor Trend Road Test". Motor Trend. Arquivado dende o orixinal o 26 de setembro de 2015. Consultado o 2006-10-02.
- ↑ "Carfolio: Maserati MC12". Carfolio. Consultado o 2006-09-28.
- ↑ "The Stig's lap times". Top Gear website. Arquivado dende o orixinal o 13 de xullo de 2007. Consultado o 2007-12-19.
- ↑ "Maserati's bird of paradise". Top Gear. 2005-06-01. Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2007. Consultado o 2006-02-22.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 "Maserati Launches its Ultimate Super car". Maserati. Arquivado dende o orixinal o 07 de outubro de 2007. Consultado o 2006-10-29.
- ↑ 16,0 16,1 "RSportsCars: Maserati MC12 Corsa". RSportsCars. Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2006. Consultado o 2006-09-28.
- ↑ "IGN: Maserati MC12 Corsa". IGN. Arquivado dende o orixinal o 26 de xullo de 2011. Consultado o 2006-10-02.
- ↑ "Ultimate Car Page: Maserati MC12 Corsa". Ultimate Car Page. Consultado o 2006-09-29.
- ↑ "Vorstellung Maserati MC12 Corsa". Autobild. Arquivado dende o orixinal o 18 de xullo de 2011. Consultado o 2007-04-28.
- ↑ Posted by **TIME AGO**. "2010 Ferrari Millechili - Car News - Auto Reviews". Car and Driver. Arquivado dende o orixinal o 16 de xuño de 2009. Consultado o 2009-11-15.
- ↑ "Ferrari FXX Evoluzione". Topcarnews.splinder.com. Arquivado dende o orixinal o 24 de outubro de 2011. Consultado o 2012-09-02.
- ↑ "28.10.2007 FXX programme extended". italiaspeed.com. Consultado o 2007-10-30.
- ↑ "28.10.2007 Edo Competetion transforms a Ferrari Enzo into FXX Evoluzione". thecarwallpapers.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2012. Consultado o 2012-10-17.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ferrari Enzo  |